Blepharitis is een ontsteking van de ooglidrand. Het gaat vaak gepaard met jeuk, irritatie, tranen en soms een rood oog. Het is bijna altijd een chronisch probleem en kan al in de vroege jeugdjaren ontstaan maar ook nog op oudere leeftijd voorkomen. Blepharitis geeft een verhoogde kans op het onstaan van een chalazion.

Overmatige geproduceerd vet van de talgklieren in de oogleden blijft aan de oogharen kleven en wordt vervolgens zuur. Hierdoor raken de ooglidranden geïrriteerd. In vele gevallen gaat dit ziektebeeld gepaard met eczema seborrhoicum. Dit is een vorm van eczeem waarbij de huid erg vettig of droog en schilferig kan zijn.

Soms komen beide verschijnselen afwisselend voor. Wanneer bacteriën, die normaal gesproken geen afwijkingen veroorzaken, de overhand krijgen kunnen zij een ontsteking veroorzaken.

Oorzaak Blepharitis

Symptomen Blepharitis

Wanneer bacteriën, die normaal gesproken geen afwijkingen veroorzaken, de overhand krijgen kunnen zij een ontsteking veroorzaken. De verschijnselen bestaan uit een stekend, branderig gevoel en pijnlijke, rode oogleden.

Er kunnen complicaties ontstaan, waarbij het oog zelf geïnfecteerd raakt. Aantasting van het hoornvlies door zweer vorming komt soms voor. Het is noodzakelijk de oogharen van beide oogleden regelmatig te reinigen met behulp van wattentipjes. Aanbevolen wordt dit twee maal daags te doen.

Behandeling Blepharitis

Het is noodzakelijk de oogharen van beide oogleden regelmatig te reinigen met behulp van wattentipjes. Aanbevolen wordt dit twee maal daags te doen. Eerst de oogharen borstelen met een met kraanwater natgemaakte wattetip om te 'weken', vervolgens met een droge tip de korsten en schilfers verwijderen.

In ernstiger situaties moet, nadat de oogharen gereinigd zijn, na behandeld worden met antibiotische oogzalf zoals Fucithalmic ooggel. Het is verstandig de ooglid reiniging ook in de wat rustiger fasen van de kwaal toch dagelijks vol te houden, zodat zoveel mogelijk de vetverzuring wordt tegengegaan.

Door het ooglid om te klappen kan de oogarts zien of er een chalazion dan wel een hordeolum aanwezig is.

Demodex blepharitis

Een beginnend chalazion kan het best behandeld worden met warme kompressen. Leg twee maal daags gedurende 15 minuten een in heet water (zodat de ellebooghuid dit kan verdragen) gedrenkte schone zakdoek op het zieke ooglid.

Een secundaire infectie kan met antibiotische en evt. corticosteroïd oogdruppels  behandeld worden.

De gezwollen klier kan, zolang dat nog gaat, leeggedrukt worden. Indien dit niet mogelijk is wordt het chalazion, onder lokale verdoving, door insnijden van het ooglid verwijderd.

U wordt plaatselijk verdoofd door de arts door middel van een injectie. Deze wordt geplaatst aan de buitenkant en aan de binnenkant van het ooglid. Nadat de verdoving enige minuten is ingewerkt, wordt het ooglid met een klemmetje naar buiten gedraaid. Daarna wordt een klein sneetje gemaakt en de inhoud van de bobbel wordt verwijderd. Wanneer de inhoud van de bobbel eruit is, wordt het klemmetje van uw ooglid verwijderd. Omdat het sneetje aan de binnenkant van het ooglid wordt geplaatst, worden er geen hechtingen geplaatst en zult u geen litteken zien. Daarna krijgt u een drukverband op uw oog.

De oogarts zal aangeven welke behandeling in uw geval het geschiktst is. Een chalazion kan eenmalig zijn, het kan echter ook voorkomen dat op een andere plaats in het ooglid opnieuw een chalazion ontstaat. Dit wordt dan op de zojuist beschreven wijze behandeld.

Behandeling Chalazion