Glaucoom is een belangrijke oorzaak van blindheid in de wereld.

Glaucoom treft vooral de groep ouder dan 40 jaar en kan vele vormen aannemen, maar het leidt meestal tot een geleidelijk verslechterd perifeer zicht en uiteindelijk tot blindheid.

De progressie van de ziekte kan echter worden vertraagd en zelfs gestopt door oogdruppels te gebruiken.

De Lairessestraat 59   1071 NT   Amsterdam   020-679 71 55   omca@me.com   www.omca.nl

Door glaucoom zo vroeg mogelijk op te sporen, kan de effectiviteit van de behandeling aanzienlijk toenemen, aangezien reeds veroorzaakte schade niet ongedaan kan worden gemaakt.

Onze ogen 'zien' door licht dat het oog binnenkomt en wordt gedetecteerd door cellen in het netvlies (de film aan de achterkant van het oog).

Deze cellen geven vervolgens signalen door aan de hersenen via zenuwvezels die over de achterkant van het oog gaan, door een gat in de achterkant van het oog (optische schijf) en via de oogzenuw naar de hersenen.

Normaal gesproken hebben we ongeveer 1,2 miljoen zenuwvezels in elk oog. Glaucoom beschadigt geleidelijk deze vezels waardoor ze afsterven, de exacte oorzaak hiervan wordt niet volledig begrepen, maar de druk van de vloeistof in het oog is een belangrijke factor.

Normale methoden voor het detecteren van glaucoom zijn onder meer het meten van de druk in het oog (tonometrie), zorgvuldige observatie van de optische schijf en beoordeling van gezichtsvelden. Dit zijn zeer nuttige technieken, maar het is mogelijk dat glaucoom niet altijd vroegtijdig wordt gedetecteerd.

De GDX VCC meet nauwkeurig de dikte van de zenuwvezellaag rond de optische schijf. Het doet dit in ongeveer 1 seconde met behulp van een beeldvormende laser met een zeer laag vermogen.

Het is een volledig pijnloze procedure, er zijn geen druppels voor nodig en is volkomen veilig voor de ogen. Nadat de afbeelding is verkregen, produceert de GDX een gedetailleerde afdruk van de resultaten van de scan.

Er zijn twee belangrijke voordelen: het geeft meer informatie over de mate waarin de patiënt op dat moment glaucoom heeft.

Het biedt ook een basislijn voor toekomstige metingen om abnormaal verlies van zenuwvezels nauwkeurig te detecteren. Hoe nuttig deze aanvullende informatie ook is, er is helaas nog steeds geen enkele meting die definitief kan detecteren of een persoon glaucoom heeft. De nieuwe informatie van de GDX zal echter zeker helpen om glaucoom zo vroeg mogelijk op te sporen.