Ultraviolette straling

De intensiteit van de ultraviolette straling in zonnestraling wordt uitgedrukt in de zogenoemde uv-index.

Bij een hoge UV-index is meer ultraviolette straling aanwezig dan bij een lage. Door een teveel aan ultraviolette straling kan de huid rood kleuren of verbranden, het kan zelfs huidkanker veroorzaken.

UVB straling is in dit verband het schadelijkst.

UVA heeft dezelfde effecten als UVB, maar in veel mindere mate.

UVC wordt door de atmosfeer gefilterd.

Zonnebrandcrèmes of -lotions bevatten daarom stoffen die bedoeld zijn om UVB-straling te blokkeren; sommige bevatten ook stoffen die tegen UVA beschermen.

Een door de zon of zonnebank gebruinde huid is een blijvend beschadigde huid

.

Bestraling van de huid met ultraviolette straling is de belangrijkste vermijdbare oorzaak van alle vormen van huidkanker: melanoom, basaalcelcarcinoom en plaveiselcelcarcinoom.

Ook veroudert de menselijke huid sneller naar mate hij in het verleden meer aan ultraviolette straling is blootgesteld; de huid wordt dunner en er ontstaan rimpels door beschadiging van het dieper gelegen elastisch bindweefsel. Deze gevolgen zijn blijvend, de schade wordt opgeteld.

Kinderen lopen daardoor het meeste risico op de lange termijn.

Baby's en heel jonge kinderen kunnen daarom het beste zo veel mogelijk uit de zon gehouden worden.

Wie wel in de zon komt doet er goed aan de blootstelling te beperken, bijvoorbeeld door het dragen van een T-shirt en een goede zonnebril, en zonnebrandcrème met voldoende hoge beschermingsfactor te gebruiken. Verbranding dient voorkomen te worden.

Het massaal zonnebaden heeft sinds de Tweede Wereldoorlog de kans op een melanoom met 2000% doen toenemen.

Blanken en mensen met een licht getinte huid kunnen de zon beter zoveel mogelijk mijden en zorgen voor bedekkende kleding in de buitenlucht.

Mensen met donkere tot zeer donkere huid zijn beter beschermd en hebben een veel kleiner risico op schade door blootstelling aan zonlicht.