De Lairessestraat 59   1071 NT   Amsterdam   020-679 71 55   omca@me.com   www.omca.nl

Het syndroom van Charles Bonnet (CBS) is een aandoening waarbij verstandelijk gezonde mensen last hebben van hallucinaties. Zij nemen dingen waar die er in werkelijkheid niet zijn. Deze beelden kunnen zich vermengen met de door de ogen waargenomen visie. Realiteit en ‘hersenschimmen’ lopen dan door elkaar. Het syndroom is vernoemd naar de Zwitserse natuurwetenschapper Charles Bonnet (1720-1793), die de aandoening in 1769 voor het eerst beschreef bij zijn grootvader. Het komt onder meer voor bij mensen die op latere leeftijd (vaak 65+) slechtziend worden. Een groot verschil met een psychose is dat deze hallucinaties geen onderdeel zijn van een waansysteem en dat diegene die de hallucinaties ondergaat zich ervan bewust is dat de beelden niet echt zijn. Het syndroom van Charles Bonnet komt voor bij blinden en slechtzienden. Ongeveer 15% van de blinden en slechtzienden heeft er last van. Dat kan dagelijks zijn, maar ook af en toe. In het geval van het syndroom van CB genereert het visuele systeem in de hersenen af en toe uit zich zelf visuele sensaties zonder dat het zintuig (het oog) een prikkel doorgeeft. Dit soort hallucinaties kennen vaak scherpe beelden – iets wat voor een slechtziende normaal gesproken niet meer mogelijk is. Ze kunnen mensen zien, landschappen, voorwerpen, dieren, gebouwen, maar ook fantasiebeelden. De beelden zijn vaak helder en scherp, terwijl het werkelijke zicht dat niet meer is. Soms klopt de grootte of de kleur van de beelden niet. Dingen zijn veel te groot of veel te klein, of ze hebben een heel andere kleur dan normaal. Geregeld zijn de beelden ook qua verhoudingen anders dan in de ‘normaal’ waargenomen werkelijkheid. Objecten, dieren of personen kunnen bijvoorbeeld (veel) te groot of klein zijn, of ongewoon van kleur of helderheid. Gewoonlijk verdwijnt een hallucinatie na verloop van seconden tot minuten. Hoewel ze weten dat de beelden niet kloppen, kan het toch beangstigend zijn. En mensen kunnen zich ervoor schamen. Ze zijn bang dat ze voor gek uitgemaakt worden. Maar Charles Bonnet is geen psychische stoornis. Het is een afwijking in de waarneming. Behandeling Charles Bonnet syndroom Er is geen behandeling voor het Charles Bonnet syndroom. Ook kan het niet worden voorkomen. Hoewel het lastig is en soms beangstigend om dingen te zien die er in werkelijkheid niet zijn, is het Charles Bonnet syndroom een onschuldige aandoening. De klachten verdwijnen altijd weer vanzelf. Het kan helpen om even de ogen te sluiten of te wijzen op de persoon of het voorwerp dat gezien wordt.