Een keratoconus ontstaat veelal na de puberteit en kan soms tot het 40e levensjaar langzaam verergeren. Bij ongeveer 10% van de patiënten is de afwijking erfelijk. Mensen met een keratoconus hebben vaak een allergische aanleg of eczeem, ervaren hun ogen als gevoelig en hebben vaak jeuk aan hun ogen.

Omdat het hoornvlies het belangrijkste brekende medium van het oog is, heeft deze vormafwijking grote gevolgen voor het gezichtsvermogen. De sterkte van het oog verandert en er ontstaat een astigmatisme. Soms ontstaan er littekens die het gezichtsvermogen verder verminderen.

Krachtige oogwrijvingen kunnen bijdragen tot het ziekteverloop. Mensen met keratoconus zouden best vermijden in hun ogen te wrijven. Dit is soms heel moeilijk omdat sommige allergieën, die jeuk en geïrriteerde ogen veroorzaken, gewoonlijk meer aanwezig zijn bij keratoconuspatiënten.

Vaagheid en vervorming van het zicht zijn de vroegste symptomen van keratoconus. Symptomen komen meestal voor in de late tienerjaren of bij de vroege twintigers. Deze ziekte zal vaak traag evolueren gedurende 10 à 20 jaar, en dan stoppen.

In de vroege stadia kan het zicht slechts oppervlakkig aangetast worden, hetgeen verblinding veroorzaakt, lichte gevoeligheid en irritatie. Elk oog kan op verschillende wijze aangetast worden. Naarmate de ziekt evolueert en de cornea weer uitpuilt, kan het zicht vervormd worden. Een plotselinge daling van het zicht kan ontstaan als de cornea plots zwelt.

De zwelling kan weken tot maanden aanhouden, waarna ze geleidelijk geneest en geleidelijk vervangen wordt door littekenweefsel.

Harde, zuurstofdoorlatende contactlenzen zijn de eerste keuze bij keratoconus. Zij vormen een nieuw regelmatig oppervlak. Voor keratoconus bestaan diverse gespecialiseerde keratoconus lenzen. Als een oog te gevoelig reageert op een harde zuurstofdoorlatende lens, kan een piggy‐back systeem worden gebruikt, een harde lens bovenop een zachte lens. Daarnaast is soms een grote lens nodig (sclera lens), die op het witte gedeelte (de sclera) van het oog rust.

Keratoconus is een aandoening waarbij de vorm van het hoornvlies afwijkend is; in plaats van de normale, regelmatige koepelvorm is de koepel uitgezakt, soms zelfs kegelvormig.

De oorzaak is een afwijkende structuur van het hoornvliesweefsel, waardoor het zijn stevigheid en zijn dikte verliest. Meestal is deze aandoening dubbelzijdig, maar kan de mate van ernst links en rechts verschillen