'Drusen' zijn ophopingen van kalk in materiaal in de kop van de oogzenuw (papil). Het is onbekend hoe deze ophopingen ontstaan. Wel lijkt de dikte van de oogzenuw op de plek waar de zenuw het oog binnenkomt van belang te zijn.

Het woord 'druse' komt uit het Duits waar het 'kristallen in steen' betekent.

De drusen zijn te onderscheiden in zichtbare en niet zichtbare drusen. Dat wil zeggen dat de oogarts ze met funduscopie (achterin het oog kijken) kan zien. Als ze niet zichtbaar zijn, zijn ze onder het zichtbare oppervlak van de oogzenuw verborgen.

Hoe vaak komen drusen van de oogzenuw voor?

Zichtbare drusen komen voor bij ongeveer 3 op de 1000 mensen.

Ze komen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Ook blijkt de kans op de aandoening 10 keer groter te worden als een familielid drusen van de oogzenuw heeft.

Symptomen van drusen van de oogzenuw

Veel mensen hebben nergens last van als de diagnose gesteld wordt.

Dan wordt bij toeval de diagnose gesteld. Een aantal mensen hebben last van gezichtsvelduitval. Dit gebeurt meestal geleidelijk. Gezichtsveld is niet de scherpte van het beeld, maar wat je om je heen ziet als je recht vooruit kijkt. De oorzaak hiervan is dat de opeenhoping van materiaal waar de kalk in opslaat de zenuwvezels van de oogzenuw in de knel kan brengen, waardoor ze slechter gaan functioneren. Ook kan het voorkomen dat er een plotselinge gezichtsvelduitval optreedt. Dan kan er een bloedvat in de oogzenuwkop in de knel gekomen zijn.

Bij ongeveer 70% van de mensen met zichtbare drusen komt gezichtsvelduitval voor. Bij niet zichtbare drusen is dit percentage lager, namelijk bij 20 tot 30% van de mensen.

Af en toe komen er nog andere afwijkingen rond de papil voor (zoals nieuwvaatvormingen, neovascularisaties), die meestal geen effect hebben op de gezichtsscherpte en ook lang niet altijd behandeld hoeven te worden.

De gezichtsscherpte blijft in de meeste gevallen normaal. Uitzonderingen daarop zijn mogelijk bij patiënten met zeer uitgebreide gezichtsvelduitval.