Centrale sereuze chorioretinopathie is een netvliesaandoening die de macula aantast. Het werd meer dan honderd jaar geleden voor het eerst beschreven in de oogheelkunde.

In wezen is het een "idiopathische aandoening", wat betekent dat de precieze oorzaak onbekend is. CSR wordt geassocieerd met een verhoging (loslating) van de macula als gevolg van lekkage van vloeistof uit de circulatie erachter (choroïdale circulatie).

De lekkage vindt plaats door een defect in de weefsellaag die bekend staat als het retinale pigmentepitheel. Het retinale pigmentepitheel is een eencellige laag die tussen het netvlies en het vaatvlies ligt.

Deze weefsellaag dient normaal gesproken om te voorkomen dat vloeistof uit de choroïdale circulatie onder het netvlies lekt.

In centraal sereus wordt het vloeistofevenwicht verstoord, wat leidt tot lekkage onder het netvlies, waardoor het omhoog wordt gebracht om een maculaire loslating te produceren die het gezichtsvermogen verstoort.

Hoewel de precieze pathofysiologische gebeurtenissen die leiden tot het loslaten van de macula nog steeds slecht worden begrepen, beginnen de klinische manifestaties met een storing in het pigmentepitheel van het netvlies dat de normaal ondoordringbare toestand verandert, zodat vloeistoflekkage optreedt, waardoor het netvlies zelf loslaat.

In dit opzicht lijkt het netvlies slechts secundair te worden aangetast. Momenteel wordt aangenomen dat de choroïdale circulatie een pool van extracellulair vocht of oedeem ontwikkelt.

Dit intrachoroïdale oedeem of deze lekkage oefent druk uit op het pigmentepitheel, waardoor het blaarvorming veroorzaakt in focale of multifocale verhogingen die bekend staan als sereuze loslating van het pigmentepitheel.

De blaar verstoort of ontwikkelt een mechanische opening, meestal op de kruising tussen de verhoogde en aangehechte gebieden, waardoor vloeistof door het pigmentepitheel onder het neurosensorische netvlies kan lekken.

Deze lekkage wordt "avasculair" genoemd omdat het niet geassocieerd is met de proliferatie van abnormale bloedvaten (neovascularisatie) zoals typisch is in de natte vorm van leeftijdsgebonden maculaire degeneratie.

Het is belangrijk om in gedachten te houden dat neovascularisatie zelfs kan optreden bij een patiënt met centrale sereuze chorioretinopathie als secundaire complicatie.

Dus, terwijl centrale sereuze chorioretinopathie typisch geassocieerd wordt met niet-vasculaire lekkage, kan vasculaire lekkage evolueren. Een van de uitdagingen bij het diagnosticeren van CSR is het onderscheiden van deze twee soorten lekkage, vooral bij patiënten van middelbare en oudere leeftijd die risico lopen op zowel centrale sereuze als leeftijdsgebonden maculaire degeneratie.