Indien de behandeling slaagt is het dragen van een bril gedurende enkele jaren niet meer nodig, mits je jonger bent dan 45 jaar.

Boven de 45 jaar is in ieder geval een bril nodig voor lezen, tenzij één van ogen speciaal voor lezen is gecorrigeerd.

Ook zonder complicaties is een gezichtscherpte van 100% na de behandeling niet vergelijkbaar met de kwaliteit van zien vóór de laserbehandeling.

Het doel van de behandeling is het bereiken van emmetropie (= normaalziend, oogsterkte nul, veraf geen bril nodig).

Soms wordt emmetropie ook daadwerkelijk door refractiechirurgie bereikt, meestal blijft echter een kleine reststerkte over (bijvoorbeeld -0,25 met een kleine cylinder).

Op zich is dit een mooi resultaat.

De vraag is echter: blijft het oog ook emmetroop?

Nee, de emmetropie is op zijn best tijdelijk. Op den duur verandert oogsterkte weer, net zoals bij mensen met "normale" ogen.

De verandering zal in het begin niet dramatisch zijn. Eerst bijvoorbeeld naar -0.50 en dan naar -1.00 of -1.50 met een cylinder (of plus natuurlijk).

Dat lijkt weinig maar bij een -1.00 is alles voorbij de 1 meter onscherp. Natuurlijk kan men gewoon zonder bril blijven lopen alsof alles nog goed is. Echter, voor autorijden wordt een bril dan toch wel weer zinvol.

Daarnaast onstaat altijd enige mate van contrastverlies, dubbelcontouren, slechter zien in het donker en stervorming. Het gezichtsvermogen is vaak wisselend gedurende de dag. Dit komt doordat het verdunde hoornvlies minder stabiel en vormvast is.

Door avondmyopie (toename van bijziendheid door de lange golflengte van kunstlicht) neemt de -1.00 s'avonds gemakkelijk toe tot -1.50. 

Daar komt dan nog contrastvermindering en matig zien in het donker door de excimerlaser bij.

Een bril is op den duur altijd weer nodig Kortom, na verloop van tijd veranderen de ogen weer en neemt de gezichtsscherpte zonder bril weer af.

Soms treden al binnen enkele jaren na de laserbehandeling forse veranderingen in de oogsterkte op.

Een vertebril is op den duur meestal weer nodig, waarbij de kwaliteit van het zien verminderd blijft ten gevolge van bovengenoemde laser effecten.

Men kan ook kiezen voor een herbehandeling met alle risico's van dien, of men accepteert gewoon de afname van het gezichtsvermogen en laat een bril achterwege.

Een gezichtsscherpte van 100% na een excimerlaser behandeling is niet vergelijkbaar met de kwaliteit van zien vóór de behandeling.

Dubbelcontouren, wazig zien,slecht zien in het donker, droge ogen, wisselende gezichtsscherpte  zijn gebruikelijke bij-effecten van de behandeling.

Bij de een is het onscherpe gezichtsvermogen in alle verlichtings-situaties vrij constant, terwijl in andere gevallen het in schemerig licht absoluut slechter is.

Soms wordt de contrastgevoeligheid dramatisch minder, en het beeld krijgt de neiging zich in één of meerdere richtingen uit te smeren. Dit resulteert in wat wel "onderwater ogen" wordt genoemd.

Heel vaak ontstaan blijvende klachten van droge ogen. Daarom moet door vele excimerlaser patiënten permanent vier maal per dag of vaker kunsttranen worden gebruikt.

Een enorme aanslag op de kwaliteit van leven en vaak ook op de mogelijkheid tot het verrichten van arbeid.

Daarnaast treedt vaak een soort fantoompijn op.

Het snijden van de flap bij LASIK beschadigt veel van de hoornvlies-zenuwen die de traanklieren een signaal om traanvocht te produceren.

Het verdampen van hoornvlies met de excimerlaser tijdens chirurgie vernietigt verder hoornvlies zenuwen en verergerd het probleem dat door de het maken van de flap wordt veroorzaakt. Regelmatig veroorzaken deze klachten blijvende arbeidsongeschiktheid en verlies van levensvreugde.

Want na ca. 6 maanden gingen mijn ogen iedere keer achteruit.

Ik heb gedurende 2 jaar zeker 4 tot 5 maal nieuwe glazen moeten laten aanmeten.

Bij een bezoek aan de ooglaserkliniek heb ik gevraagd wat er aan de hand kon zijn en ik kreeg als antwoord: ik denk dat uw ogen normaal gesproken ook achteruit zouden zijn gegaan.”

Starbursting is een algemeen voorkomende complicatie van de refractiechirurgie met de excimerlaser, en komt vaker en ernstiger voor bij mensen met grote pupillen.

Starbursts verschillen in grootte: Sommigen zien grotere starbursts dan anderen.

Soms zijn starbursts transparanter en bestaan slechts uit fijne stralen, terwijl anderen weer dichter zijn en de lichtbron volledig afdekken.

De stralen van sommige starbursts zijn langer in één richting dan een andere, en sommige stralen zijn dikker dan andere.

Wazig zien wordt gemeld door vele LASIK patiënten met complicaties.

Net zoals bij andere visuele afwijkingen varieert het wazig zien van nauwelijks merkbaar tot zeer ernstig.

De "genezing" na LASIK is zeer onvolledig.

Uit onderzoek blijkt dat ook na jaren het flapje nog vrijwel los ligt. De centrale verbinding wordt maximaal 2,4% van wat hij voor de LASIK was.

Dit betekent dat de ogen de rest van het leven kwetsbaar blijven voor alles wat het oog kan raken.

Het snijden van de flap bij LASIK beschadigt veel van de hoornvlies-zenuwen die de traanklieren een signaal om traanvocht te produceren.

Het verdampen van hoornvlies met de excimer laser tijdens chirurgie vernietigt verder hoornvlieszenuwen en verergerd het probleem dat door de het maken van de flap wordt veroorzaakt.

LASIK geeft het hoornvlies een nieuwe vorm om het gezichtsvermogen van een patiënt potentieel te verbeteren.

Het afgevlakte hoornvlies wordt soms niet glad genoeg om een goed oppervlak te vormen voor het traanvocht.

Na het 45e levensjaar is bij emmetropie (scherp zien op afstand) een leesbril noodzakelijk.

Zelfs of juist indien de excimerlaser dan nog een goed effect heeft, ontstaan rond die tijd leesklachten ( presbyopie = oudziendheid ). Hiervoor is een leesbril noodzakelijk.

Grondregel is een leestoeslag van +1.00 rond 45 jaar oplopend tot +2.25 rond 55 jaar en +2.50 / +3.00 rond 65 jaar.

Na refractiechirurgie zoals LASIK, LASEK, en PRK onstaan soms dubbelcontouren, in het Engels noemt men dit "shadows" of "ghosts"

De medische term is "mono-oculare diplopie," hetgeen letterlijk “één oog, vele beelden” betekent.

Sommigen zien slechts één enkel extra beeld, terwijl anderen er ontelbaar veel zien.

Starbursting en slecht zien in het donker.

Dubbelbeelden, dubbelcontour.

Gewone contactlenzen gaan vaak niet meer.

Scleralenzen vaak wel.

“Toen begon alles pas echt vervelend te worden”

Nog een keer behandelen dan maar? 

Denk goed na voor U deze doos van Pandora opent. De kans op complicaties neemt met elke herbehandeling sterk toe.

Bij de een is het onscherpe gezichtsvermogen in alle verlichtingssituaties vrij constant, terwijl in andere gevallen het in schemerig licht absoluut slechter is.

Soms wordt de contrastgevoeligheid dramatisch minder, en het beeld krijgt de neiging zich in één of meerdere richtingen uit te smeren.

Dit resulteerd in wat wel "onderwater ogen" wordt genoemd.

De spookbeelden van de een zijn vrij transparant, terwijl die van de ander zo ondoorzichtig zijn dat het onmogelijk wordt om te onderscheiden welke het spook is en welke "echt beeld."

Bij veel sporten en andere bezigheden is na een LASIK ooglaserbehandeling oog-bescherming dan ook aan te raden.

Hierdoor ontstaat een slechte traanfilm met droge plekken.

Contactlenzen gaan daarom meestal niet meer; het hoornvlies is dusdanig van vorm veranderd dat zachte contactlenzen geen effect meer hebben en (half)harde contactlenzen slecht worden verdragen. Bovendien zijn de ogen door de laser droog geworden, hetgeen ook een goed draagcomfort bij contactlenzen in de weg staat.

Het effect van de behandeling is tijdelijk

De nadelige effecten zijn permanent